Istorijske Ličnosti

Dragi i drage moje,od danas uvodim novu temu na moj blog "Istorijske Ličnosti" i nadam se da će vam se svideti. Trudiću se da ovakve postove postavljam svake nedelje,jer ovakvim velikanima treba odati počast. Današnja ličnost je Rastko Nemanjić,poznatiji kao Sveti Sava. Rastko Nemanjić se rodio 1174. u mjestu Ras, u blizini današnjeg Novog Pazara. Bio je najmlađi sin velikog župana Stefana Nemanje i njegove supruge Ane. Pripada uticajnoj vladarskoj lozi Nemanjići, porijeklom iz današnje Hercegovine. Vladali su dugi niz godina manjim prostorom Balkana između Jadranskog mora i Bosne na zapadu, današnje Albanije na jugu. Okosnica tadašnje Srbije je današnji Sandžak (Raška).1190. godine, Savu je sa petnaestak godina otac postavio za humskog župana, no tu ostaje manje od godinu dana. Hum je bio oduzet Nemanjinom bratu Miroslavu.

Godine 1191, kad je imao sedamnaest godina, Rastko je otišao na Svetu Goru (u današnjoj Grčkoj), jedan od najznačajnijih centara istočnopravoslavnog monaštva, gde postaje monah. Hagiografski pisci navode da se najmlađi Nemanjin sin Rastko toliko zaljubio u pravoslavnu veru da je napustio položaj princa, pobegao na Svetu Goru i zamonašio se. No, kritička istorija smatra da je Nemanjina odluka da najmlađega sina pošalje na Atos prvenstveno politički potez, jer je Raški župan znao da mu država ne može napredovati od županije do kraljevstva ako ne postigne autokefalnost Crkve.[5] Na Atosu, Sava ostaje narednih nekoliko godina. Savi će se pridružiti i njegov otac Stefan Nemanja, koji je u 1196. godine abdicirao u korist srednjeg sina Stefana. Iako je po tadašnjim opće prihvaćenim evropskim pravilima nasljednik vladar bio najstariji sin Stefan Nemanja je dao Vukanu na upravljanje Duklju, dok je izabrao drugorođenog sina Stefana Prvovenčanog za nasljednika srpske krune. Nemanja i Sava su potom oživeli zapusteli manastir Hilandar 1198. godine:

1221. godine je održan veliki državno-crkveni sabor u novom manastiru Žiča, podignutom kao sedište nove arhiepiskopije. Na žičkom saboru arhiepiskop Sava Nemanjić Papinom krunom kruniše svog brata Stefana Nemanjića za kralja, te Raška postaje kraljevina. Sava je pred saborom održao besedu o pravoj veri, kojom poučava vlastelu i novoizabrane episkope osnovnim dogmama hrišćanske ortodoksije. Sava im je objasnio da su "oci naši" primili hrišćansku veru sa nedostacima, pa je Bog uzdigao njega na ovaj položaj da "ispuni nedostatke otaca naših".[33] On je apelovao na sve da se drže prave vere, koja je utvrđena na sedam vaseljenskih sabora, upozoravajući da su bez toga dobra dela uzaludna: Napisao je ili priredio nekoliko dela poglavito namenjenih organizaciji crkve. Najznačajnija su: Zakonopravilo, Hilandarski tipik, Studenički tipik i Žitije svetog Simeona. Na Svetoj Gori je, zajedno sa ocem Nemanjom, obnovio manastir Hilandar, a uz njegovo ime pominje se i osnivanje manastira Žiča u Srbiji. Sava se povlači sa položaja arhiepiskopa 1234. godine Za naslednika je postavio svog učenika Arsenija. Potom se uputio na drugo putovanje na Istok. Ukrcao se u Budvi u proleće 1234. godine i prispeo u luku Brindizi u južnoj Italiji. Odatle se zaputio u Palestinu gde se u Jerusalimu sastao sa patrijarhom Atanasijem. Slobodno se dalje kretao po Egiptu gde je vladala dinastija Ejubida. Sastao se i sa aleksandrijskim patrijarhom, a zatim ga je lično primio sultan Al-Kamil koji mu je obezbedio vodiče za obilazak Sinaja. Sa Sinaja ponovo odlazi u Jerusalim i preko Antiohije dolazi u Malu Aziju. U Carigradu je primio poziv bugarskog cara Ivana Asena II koji ga je pozvao u posetu. Početkom 1236. stigao je u Bugarsku, gde ga zatiče smrt u bugarskoj prijestonici Velikom Trnovu. Prema predanju, nakon učešća u ceremoniji blagosiljanja vode je uhvatio prehladu, koja se razvila u upalu pluća, od čega je i umro.

To je to,razumem ako vam je post bio malo dosadan ali je prvi put da pišem ovakav post pa će biti sve bolje i bolje. Ljubim vas sveeeee!!!!